با من قدم بزن

بنشین در کنارم، در مقابلم

دستانت را در دستانم بگذار

تا لطافت دستان زیبایت دشواری زندگی را از من بزداید

بیا و بنشین تا بوسه ای بر دستانت

تسکین لبهای جستجوگرم باشد

که سالها تو را جستجو کردند و نامت را فریاد

در چشمانم نگاه کن

بگذار در دریای زیبای چشمانت سیر کنم

در زلال چشمانت غبار تن بشویم

و چون کودکی پاک از نو زاده شوم

سخن بگو، با من سخن بگو

بگذار تا آوای زیبایت، همه صداها و فریادها را

همه دشنامها و کینه ها را از ذهنم بزداید

به خوابم بیا و در رویاهایم قدم بزن

تا افکار و صحنه های اندوهناک زندگی از ذهنم پاک شود

دریغ نکن از من نگاهت را، دستانت و دیدارت را

بر من حرام است تا ابد عطر تن و گرمای آغوشت

پس تنها دوستم بدار، حتی اگر اندک، دوستم بدار

بگذار تا کلبه ای، آشیانه ای هر چند کوچک

در دل مهربانت داشته باشم

هنگام خستگی و تنهایی به آن پناه برم و منزل کنم

چون کودکی که در آغوش مهربان مادر می آساید

بخند، بلند بخند و قهقهه سرکن

بگذار تا کلاغهای سیاه غم و اندوه از زندگیم رخت بربندند

لبخند بزن، با آن لبان زیبایت لبخند بزن

تا بلبلان و مرغان عشق در زندگیم به پرواز آیند و آواز سردهند

در کنارم قدم بزن، در کوچه ها و پس کوچه ها

در زیر درختان کاج و صنوبر و نارون قدم بزن

تا عطر دل انگیزت، آمیخته با وزش نسیم صورتم را نوازش کند

با من قدم بزن، قدم بزن

تا بی کرانه ها و تا ساحل نیلگون خلیج

که جز صدای زیبای موجهای رقصان با باد و مرغان دریایی صدایی نباشد

با من قدم بزن

قدم بزن